Evlendiğinizde sadece eşinizle değil aynı zamanda birbirinizin ailesiyle de evlenmiş oluyorsunuz.
Bazen bu evliliklerin güçlenmesine yardımcı olurken, bazen de evliliklerin parçalanmasına bile neden olabiliyor.
Aile bireylerinin birbirlerini tanımaları zaman alabiliyor.
Scot Mann, kayınvalidesiyle ilk tanıştığında, onunla çok zor anlaşacaklarını düşündü.
Evliliklerinin 7. Yılında Scott’ın eşine lösemi teşhisi koyuldu. Eşi, 30 yaşındaydı.
Başlarına gelen üzücü olaydan Scott ders çıkarmayı bildi ve şimdi diğerlerini de bu konuda bilinçlendirmek istiyor.
İşte Scott’ın dokunaklı mektubu:
Adı Sharon.
Bana insanları olduğu gibi kabullenmemiz gerektiğini öğretti.
Kayınvalidemle ilk tanıştığımda, aksanından dolayı onu anlamakta biraz güçlük çektim. Yaşadığı coğrafyanın bir getirisi olarak evin patronuymuş gibi davranıyordu. Ancak kayınvalidemin, eşim için çok değerli olduğunu biliyordum ve ben de onu olduğu gibi kabul etmeye karar verdim.
7 yıl geçmesine rağmen kayınvalidemi tam olarak tanıyamamıştım.
Eşime 30 yaşındayken lösemi teşhisi koyuldu ve yaşama şansının %10 olduğu söylendi. İşte o zaman hayatımız bir daha asla aynı olmayacak şekilde değişti. Kayınvalidem Sharon, eşimin sonuna kadar yanında oldu. Veteriner olan Vietnamlı eşi ile bizim evimize taşındı ve eşime bakmaya başladı.
İki yıl boyunca market alışverişlerini yaptı, yemekleri pişirdi, kıyafetleri yıkadı ve ev temizliği yaptı, 300’den fazla doktorla olan randevularımıza bizi o götürdü, eşimin içmesi gereken hapları sınıflandırdı ve eşimin her gün haplarını içtiğinden emin oldu.
Herkesle ve özellikle eşimle bu kadar yakından ilgilenirken kendisine de kanser teşhisi koyuldu. Mastektomi operasyonuna girdi ve göğüsleri alındı. Daha sonra da kemoterapiye başladı.
İş yaparken şarkı söylüyor. Derdini anlatacak birileri etrafta olmadığında kendi kendine konuşuyor. Her gün suratında inanılmaz bir gülümsemeyle bütün zorluklara tek başına göğüs geriyor.
Bir gün işe gitmeden önce onun bu fotoğrafını çektim. Fotoğrafı çektiğimden haberi yoktu.
Evet, arkadaşlar. Mükemmellik işte böyle bir şey. Eşim hasta olduğundan beri belki de 300. kez eşime sabah kahvaltı hazırlayışı bu. Kemoterapi nedeniyle saçları döküldü. Ancak yine de eşime bakmaktan vazgeçmedi.
Herkesin hayatına böyle kahramanlar girmiyor. Hayatımda böyle biri var olduğu için gerçekten çok şanslıyım.
Scott’ın duygu yüklü hikayesinden hepimiz ders çıkarmalıyız. Hayatımızın herhangi bir döneminde gerek ailemezde gerekse de arkadaş çevremizde ilk bakışta anlaşılması zor olan kişiler olabilir. Ancak açık fikirli olmak çok önemli. Yıllar boyunca kayınvalidesine ısınamamış olan Scott da en sonunda kayınvalidesinin ne kadar iyi birisi olduğunu anlamış.
Scott’ın verdiği mesajı paylaşarak yayalım.
