Bir ebeveyn olarak en çok zorlandığım konu çocuklarıma terbiye vermek. Çalışmadığım zamanlarda çocuklarımı piyano dersi, futbol kulübü gibi sosyal aktivitelere götürüyorum. Tahmin edersiniz ki evi toplamak ya da yemek yapmak için çok fazla zaman bulamıyorum. Gerçekten çok az zaman var. Çocuklarımla vakit geçirirken yapmak istediğim son şey onları yaptıkları bir yanlış konusunda azarlamak ya da öğütlemek. Tam aksine, yaptıkları iyi davranışlar için onları ödüllendirmeyi daha çok seviyorum. Çocuklarımı yetiştirme şeklimle gurur duyuyorum. Ancak yine de çok iyi bir ebeveyn olmadığım fikri geliyor bazen aklıma. Aşağıdaki hikayeyi okuduğumda, annenin biraz ileriye gittiğinii düşündüm. Ancak iyice düşündükten sonra, bazen çocuklarımızın iyiliği için bu tür şeyleri yapmamız gerektiğine karar verdim. Hikayeyi okuyun. Siz olsaydınız ne yapardınız? Facebook’ta yorum yazarak cevaplayın.
“Dünyanın en kötü annesiyim! Evet, en kötüsü!
Öğleden sonra çocukları bir tatlıcıya götürdüm. Çocuklar dondurma istediler ve numaramız gelene kadar 5 dakika bekledik. 17 yaşlarındaki genç garson kız, dondurmaları teker teker çocuklarıma verdi. Çocuklarımın hiçbiri garson kıza bakma tenezzülünde bile bulunmadı. Hiçbiri teşekkür etmedi. Ne kıza ne de bana. Ben de bekledim…
10’a kadar saydım. Garson kız bana doğru baktı. Tam o sırada çocuklarım dondurmalarıyla beraber tatlıcının kapısından çıktılar.
Çocuklarımın peşinden gittim. Sakince ellerindeki dondurmaları aldım. Şaşırmız ifadelerle bana doğru bakarlarken, dondurmaların hepsini çöpe attım.
Üçü de şaşkınlıklarını gizleyemedi. Bekledim. Sessizce. Sakince. Bir şeyler söylemek üzere olduğumu görünce, hepsi sustu.
Onlara, eğer bir gün şansları yaver giderse, tıpkı garson kız gibi çalışacaklarını söyledim. Çalışırlarken insanların onların gözlerine bakmasını umduğumu söyledim. Onları gerçek anlamda görmelerini ve gözlerine bakıp teşekkür ederiz demelerini umduğumu söyledim.
8 yaşında, 7 yaşında ve hatta 5 yaşında olsanız bile, bir gün geriye dönüp yaptığınız kötü davranışları düzeltmeniz mümkün olmayacak.
Bugün dünyanın en kötü annesiyim.”
Ne düşünüyorsunuz? Anne biraz fazla mı ileriye gitmiş? Yoksa çocuklara beş dakikalığına verdiği ders ileride çocukları daha iyi bireyler mi yapacak? Facebook’ta yorum yaparak konu hakkındaki yorumlarınızı bizlerle paylaşın. Tanıdığınız bütün ebeveynlerle hikayeyi paylaşmayı unutmayın.
