Hiçbir anne ve baba çocuğunun acı içinde kıvrandığını görmek istemez. Maalesef bazı ebeveynler bunu tecrübe etmek zorunda kalabiliyorlar.
Ne kadar çabalarsak ve onlara gözümüz gibi bakmaya çalışsak da bazı şeylerin önüne geçemiyorsunuz.
Bailey, 2016 yazının başlangıcında rahatsızlandı. Ebeveynleri hemen çocuğu doktora götürdü. Doktor, soğuk algınlığı olduğunu söyledi ve reçete yazarak eve gönderdi.
Bailey’nin durumu ağırlaşınca babası Lee ve annesi Rachel bir kez daha doktorun kapısını çaldı. Doktorun söyledikleri karşısında şok oldular.
8 yaşındaki çocuğa Hodgkin dışı lenfoma (HDL) teşhisi koyuldu.
Hemen kemoterapi ve radyasyon tedavisine başlandı. Geçtiğimiz sene şubat ayında kanseri yendi.
Baba Lee, The Bristol Post’a “Bize kanseri yendiğini söylediler” dedi. Bailey bunun ardından hayatına devam etti. Okula gitti ve arkadaşlarıyla vakit geçirdi. Ebeveynleri rutin kontrollere götürmeyi ihmal etmedi.
Bir süre sonra maalesef kanseri nüksetti. Mart ayının sonu nisan ayının başının arasında Bailey tekrardan hastaneye yatırıldı.
Yeniden tedavilere başlandı ve iyileşme şansının %70 olduğu söylendi.
Temmuz ayında taburcu edildi. Ancak kanseri peşini bırakmadı. Ağustos ayının sonunda Bailey tekrar hastaneye kaldırıldı. Kanseri bu sefer çok ağırdı.
RIP young man. You were so brave https://t.co/3f8VNMsvWl
— Bristol Live (@BristolLive) January 12, 2018
Karaciğerine, akciğerlerine ve midesine yayılan kanseri dördünce evredeydi.
Doktorlar sadece haftaları kaldığını söyledi.
Bailey’nin ise bir amacı vardı. Kasım ayının sonunda doğacak kız kardeşini görmek istiyordu.
Bailey sonuna dek mücadele etti. Aradan üç ay geçti ve Bailey çok kötü hale geldi. Ailesi son günlerinde mutlu olması için ellerinden gelen her şeyi yaptı.
Ağır ağrı kesiciler alan Bailey yine de mücadelesine devam etti.
Sonunda kız kardeşinin doğumuna tanık oldu. Ona Millie ismini verdi.
Bailey kız kardeşini kucağına aldı, altını değiştirdi, şarkı söyledi ve yıkadı.
Doktorların tahminlerine göre kız kardeşinin doğumunu göremeyecekti. Ancak o mücadelesini elinden geldiğince devam ettirdi ve kardeşini görebildi.
22 aralık tarihinde ise Bailey son nefesini verdi.
“Artık pes edebilirsin Bailey”
Aile, “Biz, ‘Artık pes edebilirsin’ dedikten hemen sonra son nefesini verdi. Suratında büyük bir huzur vardı” dedi.
Aile ayrıca The Bristol Post’a “Son nefesini vermeden önce, ‘Sizinle kalmak istiyorum ancak gitmem gerekiyor. Kardeşimin koruyucu meleği olacağım’ dedi” şeklinde bir ifadede bulundu.
Çocuk yaşta hayatını kaybeden Bailey herkesi hüzne boğdu.
Sevdiğiniz birini kaybetmenin acısı tarif edilemez. Yapabileceğiniz şeylerden biri ise onları kalbinizde yaşatmaktır.
Küçük çocuğun hüzünlü hikâyesini paylaşın.
