Okulda zorbalığa uğrayan çocuklar intihara meyilli düşüncelere sahip oluyorlar. En sonunda intihar teşebbüsünde bulunuyorlar.
Devletin resmi istatistik kurumundan yapılan açıklamaya göre son 10 yılda Birleşik Krallık’ta 10-14 yaşları arasındaki 98 çocuk zorbalık sonucunda intihar etmiş.
Zorbalığın asla göz ardı edilmemesi ve bitirilene kadar çaba sarfedilmesi gerekiyor.
İngiltere’nin Worcester şehrinde yaşayan 17 yaşındaki Felix Alexander, trenin önüne atlayarak intihar etti.
Yedi yıldır arkadaşları tarafından zorbalığa uğrayan dışlanmış çocuk çareyi intihar etmekte bulmuştu.
Çocuğun annesi herkesi duygulandıran bir mektup yazdı.
Yedi yıl önce Felix sınıf arkadaşlarına, ailesinin ‘Call of Duty: Modern Warfare 2’ isimli oyunu oynamasına izin vermediğini söyledi.
Gayet masum bir itiraftı ancak sonucu hiç de masum olmadı. Felix’in sınıf arkadaşları onunla bu itiraftan sonra dalga geçtiler ve aralarına almadılar.
Arkadaşları, çocukla genelde internet aracılığıyla dalga geçiyorlardı. Felix, gencecik yaşına rağmen o kadar yorulmuştu ki artık yaşamak istemediğine karar verdi. Kendisiyle dalga geçilmesine ve dışlanmasına artık dayanamıyordu. Onun için tek çözüm intihar ederek hayatına son vermekti.
Oğlunun intiharının üzerinden altı ay geçtikten sonra annesi açık bir mektup yazdı. Oğlunun intihar etmesinin altında yatan temel nedenini ve zorbalığın nelere mal olduğunu açıklamak istedi.
İşte Felix’in annesinin yazdığı dokunaklı mektup:
“27 Nisan 2016’da 17 yaşındaki oğlum canına kıydı. Çünkü başka çaresinin olmadığını düşünüyordu. Özgüveni, kendisiyle dalga geçen arkadaşları tarafından yerle bir edilmişti.
Her şey arkadaş ortamından dışlanmasıyla başladı ve sosyal medyada dalga geçilmesiyle devam etti. Felix’le hiç karşılaşmamış çocuklar bile onunla sosyal medya üzerinden dalga geçtiler. Tekrar arkadaş edinmekte zorlandı.
Okula gitmek onun için işkenceye dönüştü. Birkaç kez okulunu değiştirdi. Okulunu değiştirme fikrini, içinde bulunduğu duruma düşmese, asla aklından bile geçirecek bir çocuk değildi.
Yeni okulunda yeni arkadaşlar edindi. Öğretmenleri onu zeki, anlayışlı ve açık fikirli bir çocuk olarak görüyorlardı. Eski okulundan ve dalga geçen arkadaşlarından kaynaklanan ve dinmek bilmeyen travma, insanlara bir daha güvenememesine neden oldu.
Bu mektubu bana acıyın diye yazmıyorum. Felix gibi birçok çocuk var ve insanların bu konuda daha bilinçli olması ve daha fazla önlem alınması gerekiyor.
Karşılaştığım bütün çocuklara, diğerlerine karşı nazik olmalarını ve zorbalığa uğradıklarında sessiz kalmamalarını tavsiye ediyorum.
Haksızlık edilen arkadaşlarınızın yanında dimdik durun. İyi arkadaş olmaktan asla pişman olmayacaksınız.
“İnsanların sosyal medyada paylaştığı düşüncelerin gerçeği yansıtmadığını söyleyenler var. Çoğu zaman insanlar sosyal medyada ifade ettikleri acımasızca lafların diğerlerini incittiğini farketmiyorlar.
Çocuklarımız, sosyal medyada ifade ettikleri düşüncelerin diğerlerini incittiğini farketmeliler. ‘Klavye kahramanları’ artık yaptıklarına bir son vermeli.
Bütün çocuklar diğerlerini istismar etmiyor tabii ki. Ancak diğerlerinin yaptıklarını şikayet etmeyerek, ezilen arkadaşlarının yanında olmayarak, zorbalık yapanların yolunu kesmiyorlar ve dolayı yoldan onlara yardımda bulunuyorlar.
Zorbalığa uğrayan çocukları tespit etmek için öğretmenlerin daha dikkatli davranması gerekiyor. Çocukların notlarındaki düşüklük ve hareketlerindeki değişiklik zorbalığın belirtileri olabilir. Zorbalığa uğrayan çocukların velilerinden çocuklarının nasıl davrandıklarını öğrenmeleri ve çocukların sergilediği tavırları akıllarında tutarak, zorbalığa uğramakta olan ancak farkedilmeyen çocukları tespit etmeleri gerekiyor.
Öğle yemeğinde yalnız mı oturuyorlar? Çok mu sessizler yoksa çok mu yaramazlar? Öğretmenlerin, psikologlar gibi davranmalarını beklemiyorum elbette ancak çocuklarla çok fazla zaman geçiriyorlar ve olası sorunları en önce farkedecek kişiler onlar.
Eğitim, değişimde rol oynayan en önemli faktör. Çocuklar daha küçük yaşlarda birbirlerine karşı nazik olmayı öğrenmeli. Çocuklara küçükken böyle değerleri öğretmek ileride hayatlarını değiştirecektir. Hemen hemen hepsinin ellerinde akıllı telefon var ve bunları ne şekilde kullanmaları gerektiği konusunda bilinçlenmeleri gerekiyor.
Son olarak ebeveynlere sesleniyorum. Çocuklarınızın internette neler yaptığını inceleyin. Ne tür sosyal medya araçları kullandıklarını öğrenin ve sosyal medyayı insanlara zarar vermeyecek şekilde kullanmalarını sağlayın.
Hiçbir ebeveyn, çocuğunu başka bir çocuğa zarar verecek potansiyele sahip olduğunu kabul etmez. Ancak ‘İyi’ olarak adlandırılan çocuklar oğlumun intiharında büyük rol oynadı.
Bir kez bile kötü söz etseler, o söz çocuğun aklından çıkmayacak. Grup mesajlaşmalarında edilen kötü sözler de diğerlerini aynısını yapmaya teşvik ettiğinden son derece zararlı bir davranıştır.
‘Engelle gitsin” ve “Okumak zorunda değilsin” gibi sözler kulağa kolay gelse de uygulanması hiç de kolay değil.
Bugünlerde gençler bu şekilde davranışlarda bulunuyorlar ve daha az yüz yüze görüşüyorlar.
Kendisine sosyal medya aracılığıyla kötü sözler edildiğinden, oğlumuz Felix’in sosyal medyayı kullanmasını yasakladık. Oğlumuz bunu bir önlem olarak değil de yasaklama olarak görünce kendini daha çok dışlanmış hissetti.
Çocuklarınızın Twitter, Instagram, Snapchat, Googlechat ve Facebook hesaplarını kontrol edin.
Sizin okumanızı istemediğinizden türden mesajlar yazıyorlar mı kontrol edin. Eğer yazıyorlarsa önüne geçin ve bunun kötü bir şey olduğunu anlatın. Kendi kendilerini terbiye etmelerini sağlayın.
Geceleri odalarında ne izliyorlar? Çocuklar maalesef ki ‘normalleştirilen’ şiddet ve pornografi içeren görüntüler izliyor olabilirler ve bunlara erişim gayet kolay.
Çocuklarımızın, zorbalığa maruz kalmaması aslında hepimizin elinde olan bir şey.
Yazdığım mektupta birçok kez aynı kelimeyi tekrar ettim: ‘naziklik’.
Oğlumun cenazesinde bu kelimeyi daha çok kullandım. Lütfen insanlara nazik bir şekilde yaklaşın. İnsanların aklından veya kalbinden geçenleri asla bilemezsiniz.”
Felix için artık maalesef çok geç. Ancak inanıyoruz ki Lucy’nin söyledikleri ebeveynleri ve çocuklarını bilinçlendirecektir.
Ebeveynlerin, zorbalığa karşı dik durmaları ve el ele vermeleri gerektiğini düşünüyorsanız yazıyı paylaşın. Zorbalık tek başımıza değil de el ele vererek önleyebileceğimiz kötü bir davranış biçimi.
