Çocuk yetiştirmek epey zor bir iş. Eğer bir gün anne veya baba olmak istiyorsanız, bu zorlu süreçten siz de geçeceksiniz. Eğer bir de tek başınızaysanız, işiniz gerçekten çok zor. Hem anne, hem baba hem de arkadaş olmak zorundasınız. Annesiyle babasının şiddetli tartışması sonucu Sean Whalen, erkek kardeşi ve annesiyle beraber evden kovuldu. Anne, iki erkek çocuğunu tek başına yetiştirmek zorundaydı. İki işte çalışıp bir yandan da çocuklarıyla ilgilenmeye çalışan anne epey zorlanıyordu. 30 yıl sonra Sean oğluyla beraber bir restoranda yemek yiyordu. Bir bayan garson gördü. Kadın, işinden memnun değil gibi gözüküyordu. Sanki burada zorla çalıştırılıyordu. Onu, kendi annesine benzetti. Hemen ardından garson siparişleri masaya bıraktı. Sean tam o sırada bir şeyler yapması gerektiğini düşündü. Ailesinin sıradışı şekilde dağılması ve 30 yıl sonra garson kadınla arasında geçen konuşma sosyal medyada binlerce kişi tarafından beğenildi ve paylaşıldı.
Sean, Facebook’ta hayat hikayesini paylaştı. Çin restoranında garson kadınla arasında geçenleri, annesi ve babasının arasında olanları, annesinin fedakarlıklarını… Kısacası her şeyi.
“BOŞANDILAR. Anne ve babamın boşanacaklarını duyduğumda dünyam başıma yıkıldı. Babamla kavga ettik.
Annem ve erkek kardeşimle beraber evden gittik. Çünkü babam delirmek üzereydi. O gece bir otelde kaldık.
Ertesi gün eve geldiğimizde babam evin kilitlerini değiştirmişti. Annemin, camın arkasından babamla en azından kıyafetlerimizi almamız konusunda pazarlık edişini dün gibi hatırlıyorum.
Üçümüz hemen ucuz bir apartman dairesi kiraladık.
Kilisedeki insanlar bize eşya, kap kaçak, kıyafet, yiyecek ve içecek getirdiler.
Babam annemle olan ortak hesabındaki bütün parayı çekmişti. Yani annemin sadece cebindeki kadar parası vardı.
Yapabileceği hiçbir şey yoktu. Annemin ailesi de yoktu.
Annemin hayatının ne kadar zor olduğunu, yalnız bir baba olarak iki işte birden çalıştığım sırada anladım.
Annemin bana ve erkek kardeşime bakmak için kendini bu kadar perişan etmesine anlam veremiyordum.
Evet, kendini parçalıyordu bize bakmak için.
Tatili olmadan her gün akşama kadar çalışıyordu.
Kardeşimle beraber güzel bir hayatımız olsun diye elinden gelen her şeyi yaptı.
Sean ve oğlu restoranda otururken bir garson kadın gördüler. Kadın, yaptığı işten hiç memnun değil ve sanki orada zorla çalışıyormuş gibi görünüyordu. O da muhtemelen yalnız bir anneydi.
Biraz konuştuktan ve kadın servis yaptıktan sonra, bu yalnız annenin orada zorla çalıştığını gördüm. Ancak gülümsemeyi ihmal etmiyordu.
Yüreğim dağlandı.
Annem aklıma geldi. Annem de kendini bizim için böyle paralıyordu. Yalnız bir anne. Muhtemelen yine kendi tercihi. Belki de değil. Bir çarşamba akşamı çocuğunu doyurabilmek ve ona kıyafetler alabilmek için vardiyada çalışıyor.
Zevk için değil. Kariyer için de değil. Yaşamak için.
Empati kurdum ve üzüldüm.
Hala aklımda annem vardı. O da tıpkı garson kadın gibi bu saatlerde çalışıyordu.
Anne olmanın ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemiyorum zaten.
Vereceğim bahşiş muhtemelen ev kirasını karşılamaz.
Vereceğim bahşiş muhtemelen oğlunun aylık giderlerini karşılamaz.
Vereceğim bahşişle muhtemelen buzdolabını tıka basa dolduramaz.
O gece ona öyle bir iyilik yapmak istedim ki eve giderken suratında kocaman bir gülümseme olsun.
Hayat hikayesini tam olarak bilmiyorum. Bilmeme de gerek yok zaten. Düşündüm ki belki bu gece yapacağım bir iyilik sonrası, işini daha çok sevecek. Yani bir iyilikle böyle hisseder mi onu da bilemiyorum tabii. Ama şunları biliyordum:
Küçükken sorumluluk almak zorundaydım ve annem sorumluluk alırken hep elimden tuttu.
Bana nasıl dik durulacağını öğretti.
Çalışmanın ve gayret etmenin ne demek olduğunu öğretti.
Umdum ki yapacağım iyilik kadını hayata daha sıkı bağlasın ve mücadelesini daha bir gayretle yapsın.
Kendi paralayan yalnız anneler. İşte onlara SAYGI duyun.
Çok güzelsiniz ve emeklerinizin karşılığını mutlaka alacaksınız.
Tıpkı annem gibi.
Seni çok seviyorum canım annem.
Benim kahramanımsın.
Sean, garsona 100 dolar bahşiş bıraktı. Böylelikle kadının işini daha fazla seveceğini ve yalnız bir anneye küçük bir nebze de olsa yardım edeceğini düşündü. Çok duyarlı bir davranış.
Yaşanmış gerçek hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşmayı ihmal etmeyin.
